بیست و هفتمین کنفرانس تغییرات اقلیمی (COP27) سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی (UNFCCC) در شرم الشیخ مصر در تاریخ 6 تا 18 نوامبر 2022 برگزار شد. ایزو و اعضای آن به صفوف به وجود آورندگان تغییر در جهان پیوستند تا نشان دهند استانداردهای بین المللی چگونه به عملیاتی شدن تعهدات آب و هوایی کمک می کنند.
تغییرات آب و هوایی یک تهدید وجودی برای بشریت است. در سال جاری هیئت بین‌دولتی تغییر اقلیم سازمان ملل متحد (IPCC) که مرجع بین‌المللی پیشرو در علم آب و هوا است اعلام نمود تغییرات اقلیمی باعث تخریب و بروز مشکلات عظیمی شده است و سه و نیم میلیارد نفر در برابر تأثیرات آب و هوایی بسیار آسیب‌پذیر هستند.
متأسفانه، انسانها کمترین عاملیت را در گذار به آینده ای سبزتر دارند. برای بازنگری موثر در تولید، مدیریت و مصرف جهانی انرژی، حضور و مشارکت همگان ضروری است. همه صداها باید شنیده شوند تا یک انتقال عادلانه تضمین شود.
هشدار قرمز
هر چند که سازمانها و کشورهای جهان برای اجلاس COP27 در مصر گرد هم آمدند، اما در میان این هشدارها هنوز اقدامی که به اندازه کافی سریع باشد انجام نشده است.
برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد در اکتبر گذشته هشدار داد علیرغم توافق کشورها در اجلاس COP26 برای تسریع اجرای برنامه های آب و هوایی خود، لیکن این تعهدات جدید انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2030 را تنها تا 1 درصد کاهش می دهد، این در حالی است که دانشمندان توصیه نمودند تا پایان دهه جاری این مقدار تقریباً به نصف کاهش یابد.
انتقال عادلانه
یک موضوع اصلی COP27 «انتقال انرژی عادلانه و منصفانه» است که موضوع آن برای بحث در «روز انرژی» با تمرکز بر آفریقا تنظیم شده است. بسیاری از کشورهای آفریقایی با شکاف مالی روبرو هستند که آنها را از سرمایه گذاری در زیرساخت ها و فناوری های لازم باز می دارد. این نشان دهنده عدم تعادل گسترده تری است. کشورهایی که شدیداً متاثر از اثرات تغییرات اقلیمی هستند، مانند کشورهای جزیره‌ای کوچک، سهم کمی در ایجاد گازهای گلخانه‌ای در جو داشته‌اند. آنها همچنین برای اجرای اقدامات و ایجاد سازگاری اقلیمی مناسب به خوبی سایرین نیستند به ویژه آنهایی که از توسعه اقتصادی سریع بر اساس مصرف سوخت فسیلی برخوردار بودند.
بیش از پیش احساس می شود کشورهایی که بیشتر در معرض آسیب های حاصل از تغییرات آب و هوایی هستند باید در تعریف مسیر اقدام اقلیمی صدای بیشتری داشته باشند. ایزو مصمم است به این درخواست ها پاسخ دهد. برنامه عملیاتی ایزو برای کشورهای در حال توسعه با هدف حمایت از مشارکت گسترده کشورهای در حال توسعه در تهیه پیش نویس استانداردهای آب و هوایی تدوین شده است.
تقاضای جهانی برای برق در حال حاضر سریعتر از ظرفیت انرژی های تجدیدپذیر در حال افزایش است که نه تنها در نحوه تولید انرژی به روشی پایدار و سازگار با محیط زیست، بلکه در نحوه مدیریت آن نیز چالش اساسی ایجاد می کند. طبق گزارش صندوق بین المللی پول، تنها در سال 2020 تقریباً 6 تریلیون دلار برای یارانه سوخت های فسیلی هزینه شده است. بخشی از این پول باید برای حمایت از گسترش ظرفیت انرژی سبز هدایت شود. آژانس بین المللی انرژی تخمین می زند که سالانه 4 تریلیون دلار برای این کار می‌تواند کافی باشد. اگر سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در تولید برق جهان تا سال 2030 تقریباً دو برابر شود و به 60 درصد برسد، جهان به مسیر رسیدن به اهداف توافقنامه پاریس بازخواهد گشت.
مدیریت انرژی ممکن است در چالش تغییرات آب و هوا به عنوان «میوه کم‌ارزش» در نظر گرفته شود، که منافع مالی و زیست‌محیطی را با هزینه نسبتاً کم فراهم می‌کند. به عنوان مثال، مقاوم سازی عایق منازل در بریتانیا به عنوان یکی از مقرون به صرفه ترین راه های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ملی شناخته شده است.
تعهدات مندرج در توافقنامه پاریس، COP26 و بیانیه لندن ایزو، به وضوح نشان دهنده تمایل شدید برای تغییر اوضاع به سمت بهتر شدن است. این اتفاق باید با زمینه مشترک و مستحکم (تعاریف، فرآیندها و بررسی میزان پیشرفت) همراه شود.
ایزو دستورالعمل‌های کربن صفر خود را در COP27 ارائه کرد تا تعهد خود را به دستور کار آب و هوا و ارائه یک تعریف توافق‌شده بین‌المللی از «صفر خالص» ارائه کند و مکانیسم‌هایی را برای گزارش پیشرفت به سوی آن هدف تعیین کند.
تصویر واضح است، وضعیت وخیم است، اما آرمان موجود برای مبارزه با تغییرات اقلیمی اکنون باید به عمل تبدیل شود.
منبع: وبسایت ایزو
مترجم: سعید حسنی، دفتر تخصصی امور بین الملل