چگونه همزمان می توانیم 8، 9 یا 10 میلیارد نفر را سیر کنیم، در حالیکه میخواهیم از محیط زیست هم محافظت کنیم؟ چه کسی این کار را انجام میدهد؟ و نقش استانداردهای ایزو چیست؟
کشاورزی هوشمند مفهوم جدیدی نیست. اما مثل یک بذر، باید صبورانه منتظر شرایط مساعد بود. پیشرفت در فناوری، همراه با فشار فزاینده بر زمین و افزایش جمعیت، یعنی زمان آن فرا رسیده است. به همین دلیل ایزو برخی از ذهنهای پیشرو در جهان کشاورزی را گرد هم آورده تا کشاورزی هوشمند را به واقعیت تبدیل کند.
ما پیشتر مقدمهای بر کار «گروه مشاوره راهبردی ایزو در کشاورزی هوشمند» داشتیم. در اوایل سال آینده، نقشه راه آنها، نمایی کلی از وضعیت فعلی کشاورزی هوشمند و فرصتهای استانداردها را ارائه خواهد داد. اما هرکس که با زمین آشنا باشد، میداند بسیاری از چالشهای عمده کشاورزی هوشمند، مربوط به قابلیت همکاری، ظرفیت سیستمهای مختلف از تولید کنندگان متفاوت همچون تراکتورها، پهبادها و نرم افزارهای مدیریت مزرعه تا تبادل داده و کار با یکدیگر است. خبر بد، پیچیدگی بسیار این موضوع و خبر خوب قابلیت همکاری فرمتهای فایل دادهها، تراشههای کارت اعتباری و شبکههای منطقهای کنترل کننده با استانداردها و استانداردسازی آنهاست.
با این حال، چالشهای دیگری نیز وجود دارد: کشاورزی به طور فزایندهای با اهداف متعددی نظیر سودآوری، پایداری و پیروی از مقررات رو به روست. این اهداف اغلب باهم در تضادند و ممکن است برای پرورش دهندگان مختلف، بسته به جغرافیا و اندازه عملکرد آنها، معانی متفاوتی داشته باشند. کشاورزی هوشمند میتواند برای پرورش دهندگانی از هر نوع و اندازه مفید بوده اما راه حل های آن باید مقرون به صرفه، آسان در استفاده و ارزشمند برای هر کاربر باشد تا توسط خرده مالکان، مزارع خانوادگی و مزارع تجاری مورد استفاده قرار گیرد.
برای ارزیابی دیدگاههای مختلف و درک اینکه چگونه می توان به تصویری واحد دست یافت، باید چالشها و موفقیتهای افراد مختلف را بررسی کرد. بدین منظور مدل «زنجیره ارزش» پورتر را انتخاب کردیم. در سلسله مقالات بعدی برای پی بردن به اینکه چگونه استانداردهای ایزو به دغدغه های این حوزه پاسخ می دهند، به سراغ کشاورزانی در آمریکا و خاور میاهنه و آلمان به عنوان سومین صادر کننده ادوات کشاورزی در جهان خواهیم رفت. منتظر مقالات بعدی ما باشید.
منبع: سایت ایزو
مترجم: پریسا فقیهی، دفتر روابط عمومی و امور بین الملل